Historia do Jazz

Nace na cidade de Nueva Orleáns a orillas do Missisipi a principios do s.xx . A actividade musical

centrábase nun barrio chamado Storyville onde se escoitaban distintas músicas como: o Blues, o Gospel,

e o rag-time.

En Storyville xorde a primeira banda de negros. Posteriormente os blancos trataron de imitar ós negros

e xurdiu un novo estilo chamdo Dixieland. A banda máis famosa a “Original Dixieland Jazz-Band”grabada en 1917

ANOS 20:JAZZ CLÁSICO

Tocábase en pequenas bandas de 7 ou 8 músicos: trompeta, clarinete, contrabaixo, tuba e saxo.

Non esqueza que neste momento o blues estaba na súa época dourada, e iso influíu no jazz (escala pentatónica

e estrutura de 12 compases).

ANOS 30:SWING

Xorde o swing que é un jazz máis lixeiro, máis bailable e con moito ritmo.

Aparece a Big-Band , é unha música máis académica, máis perfeccionista e máis europea.

Xa non hai improvisacións, todo se escribe na partitura

Anos 40:BEE-BOP

Caracterízase por ter tempo rápido, moi vivo, estrutura de 32 compases. Son catro estrofas de 8 compases

cada unha. As melodías son fragmentarias, con moita improvisación e unha armonía máis complexa.

ANOS 50:COOL –JAZZ

Son melodías máis cantábles e máis memorizables, pero cunha armonía complexa. Empregan instrumentos

e invéntanse as escobillas da batería.

ANOS 55:HARD BOP

Vólvese ó Bee-Bop (funky) acentuando máis as súas características.

ANOS 60:JAZZ MODAL

Xorde con Miles Davis principalmente. É un jazz que funciona a base de improvisacións modales, propio da

música europea. A modalidade significa que non existen xerarquías nos graos da escala, todos teñen a mesma

importancia.

ANOS 70:FREE JAZZ

É un jazz máis libre.

ANOS 80-90:VOLTA Ó BE-BOP

É un jazz de discoteca .A nova música negra (hip-hop,o rap, e o funk) era unha mestura de todo co fin de bailar.